مقایسه اثرضد میکروبی نانوذره اکسید روی ودکونکس سولارسپت باآنتی بیوتیک های ایمی پنم و کلیستین بر روی باکتری آسینتوباکتربومانی جداشده از بیمارستان های منتخب شهر تهران

ظهور گونه های باکتریهای مقاوم به چند درمان در بیمارستان ها به ویژه در بخش مراقبت های ویژه یک چالش بزرگ برای سیستم های بهداشت در سراسر جهان ایجاد کرده است. بنابر این پژوهشگران کوشیده اند تا استراتژی های جدیدی را برای مقابله با این گونه های به شدت مقاوم به کار گیرند. نانوذرات فلزات از جمله این سلاح های جدید هستند که خواص آنتی باکتریال امید وار کننده ای از خود بروز داده اند. هدف این مطالعه بررسی آثار ضد باکتریال نانو ذرات روی در غلظتهای مختلف برروی گونه های به شدت مقاوم آسینتو باکتر بومانی و مقایسه اثر آن با سایر آنتی بیوتیک ها و ضدعفونی کننده ها بوده است. روش اجرای پژوهش: 30 نمونه آسینتوباکتر بومانی از نمونه خلط بیماران در تهران ایزوله شد. روش انتشار دیسک به منظور بررسی حساسیت بر علیه آنتی بیوتیک های مختلف استفاده شد. قطر هاله عدم رشد بعد از 24 ساعت انکوباسیون اندازه گیری شد. یافته ها و نوآوری ها : میانگین قطر هاله عدم رشد در حداکثر غلظت اکسید روی 4000 ppm بیشتر از این میانگین در ایمی پنم بود. که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود . (p < 0.001)میانگین ناحیه عدم رشد هم چنین به شدت به غلظت نانوذره روی وابسته بود و در غلظت های بالا تر بیشتر بود. ( p< 0.001). میانگین هاله عدم رشد حتی در حداکثر غلظت اکسید روی از کلستین و دکونکس سولارسپت رقیق نشده کمتر بود. نتیجه گیری: نانوذرات روی دارای خاصیت ضد باکتریال بر علیه آسینتوباکتر بومانی می باشد و این اثر به شدت به غلظت نانوذره روی وابسته است. با این وجود خاصیت آنتی باکتریال نانوذره روی از میزان مشاهده شده برای کلستین و دکونکس سولارسپت رقیق نشده کمتر بود.